ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ!

Το καλοκαίρι του 2017, ψηφίζεται το νομοσχέδιο Γαβρόγλου για την ανώτατη εκπαίδευση και την έρευνα, σε περίοδο αδράνειας για την εκπαιδευτική κοινότητα. Ο νόμος αυτός ήρθε ως συνέχεια των αντιεκπαιδευτικών νομοσχεδίων των τελευταίων δεκαετιών (όπως ο νόμος Γιαννάκου, ο νόμος Διαμαντοπούλου), ενσαρκώνοντας για άλλη μια φορά τις επιταγές της Ε.Ε. και του ΟΟΣΑ. Συμπορευόμενος με τη γενική κατεύθυνση της παιδείας, ο νόμος Γαβρόγλου στοχεύει στην ελαχιστοποίηση της κρατικής χρηματοδότησης των ΑΕΙ και ΤΕΙ, στην εύρεση εναλλακτικών πόρων χρηματοδότησης από τα ίδια τα πανεπιστήμια,  στην υποβάθμιση του βασικού πτυχίου και τη διά βίου επί πληρωμή κατάρτιση, σε ένα συνεχές κυνήγι προσόντων.

Βασικά σημεία του νόμου 

1) Χρηματοδότηση πανεπιστημίου / Έρευνα

Με την ελαχιστοποίηση της κρατικής χρηματοδότησης τα πανεπιστήμια θα είναι υπεύθυνα στο εξής για την επιβίωσή τους. Ο νόμος προβλέπει ότι οι πόροι των πανεπιστημίων θα προέρχονται κατά κύριο λόγο από  τους φοιτητές/τριες (δίδακτρα) και τον ιδιωτικό τομέα, και όχι από το κράτος. Σύμφωνα με το νόμο οι ιδιώτες και οι επιχειρήσεις με μεσολαβητή τον ΕΛΚΕ, έχουν το δικαίωμα να καθορίζουν πως θα χρησιμοποιηθούν τα χρήματα τους από τα πανεπιστήμια.

Στην ίδια λογική ο νόμος θεσμοθετεί και τα Ακαδημαϊκά Συμβούλια Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας (ΑΣΑΕΕ), τα οποία ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς της κάθε Περιφέρειας θα μπορούν να παρεμβαίνουν στη διαμόρφωση προγραμμάτων σπουδών. Κατ’ επέκταση θα καθορίζονται και θα ελέγχονται προγράμματα σπουδών και έρευνας, με βασικό άξονα το ιδιωτικό συμφέρον και όχι τις κοινωνικές ανάγκες.

Ως άλλη πηγή εσόδων του πανεπιστημίου, ο νόμος θεσμοθετεί την επιβολή διδάκτρων σε όλα τα μεταπτυχιακά προγράμματα, μεταφέροντας μια κρατική ευθύνη, στους φοιτητές. Παρά τις δηλώσεις περί απαλλαγής από τα δίδακτρα με βάση το ετήσιο εισόδημα, στην πραγματικότητα αυτό αφορά απειροελάχιστο αριθμό φοιτητών. Φέτος δικαιούνται υποτροφία όσοι έχουν οικογενειακό ετήσιο εισόδημα κάτω από 5.250 (!) ευρώ, και συνολικά δεν πρέπει να ξεπερνούν το 30% των υποψηφίων.

2) Υποβάθμιση βασικού πτυχίου και απόφοιτοι πολλών ταχυτήτων

Με το νόμο Γαβρόγλου θεσπίζονται, διετή προγράμματα σπουδών που απευθύνονται σε απόφοιτους ΕΠΑΛ, και αντιστοιχούν σε επιπέδο 5 του Εθνικού Πλαίσιού Προσόντων. Ταυτόχρονα θεσμοθετείται η ισοδυναμία των 5ετών σχολών με integrated master. Με τα παραπάνω, και με τα επί πληρωμή μεταπτυχιακά και τα προγράμματα διά βίου μάθησης, το γνωστικό αντικείμενο διασπάται και το βασικό πτυχίο(προπτυχιακό)υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο. Όλα αυτά έχουν ως συνέπεια τη δημιουργία αποφοίτων με διαφορετικά πτυχία, καταργώντας έτσι σταδιακά την ενιαιότητα του βασικού πτυχίου και τα επαγγελματικά δικαιώματα που αυτό διασφαλίζει. Ο καθένας μας δηλαδή θα διαμορφώνει τον ατομικό του «φάκελο» με διετή προγράμματα, μεταπτυχιακά, προγράμματα δια βίου μάθησης κλπ.,  (μόνο εάν έχει το προνόμιο της οικονομικής άνεσης φυσικά), και θα αναγκάζεται να ακολουθήσει έναν δρόμο δια βίου κατάρτισης, προσαρμόζοντας τον «φάκελό» του στην εκάστοτε ατομική και βραχυπρόθεσμη σύμβαση εργασίας. Έτσι το βασικό πτυχίο δεν αποτελεί μόνη προϋπόθεση για εύρεση δουλειάς.

 3) Υποβάθμιση ΤΕΙ

Ο νόμος μιλάει για ανωτατοποίηση των ΤΕΙ, η οποία όμως ουσιαστικά είναι μόνο ονομαστική. Στην πραγματικότητα αυτό που βλέπουμε είναι  είτε να υποβαθμίζονται μέσω συγχωνεύσεων, είτε να καταργούνται, ως συνέχεια του σχεδίου Αθηνά. Αυτό έχει ήδη αρχίζει να εφαρμόζεται στα ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά, τα οποία συγχωνεύθηκαν και μετονομάστηκαν σε Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, στο οποίο από 37 που ήταν συνολικά τα τμήματα, απέμειναν μόνο τα 21.

4) Άσυλο

Ενώ ο νόμος φαινομενικά επαναφέρει το άσυλο, στην ουσία κάνει ακριβώς το αντίθετο. Οι αστυνομικές αρχές μπορούν να το καταπατήσουν είτε αυτεπάγγελτα σε περίπτωση κακουργήματος, είτε, σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, με απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου. Ο ρόλος του ασύλου είναι να προφυλάσσει τις δημοκρατικές και συνδικαλιστικές μας ελευθερίες και είναι κτήμα αγώνων. Ωστόσο μέχρι σήμερα έχει καταπατηθεί από τις αστυνομικές δυνάμεις για να εμποδιστούν φοιτητικοί αγώνες και διεκδικήσεις, με δύο παραδείγματα να είναι: το σπάσιμο της κατάληψης του Πολυτεχνείου το 2012, με συλλήψεις ανήμερα της 17 Νοέμβρη και η καταπάτηση του ασύλου με απόφαση του πρύτανη,

πέρυσι στο ΠΑΜΑΚ, με αφορμή μια διαμαρτυρία. Ο νέος νόμος συντηρεί το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας φέρνοντας τους φοιτητές αντιμέτωπους με τη πιθανότητα καταστολής των αγώνων τους.

 Για όλα τα παραπάνω, δε δεχόμαστε την εφαρμογή του νόμου Γαβρόγλου συνολικά, την υποβάθμιση των σπουδών και των ζωών μας.

ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΙΔΙΩΤΕΣ & ΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΕ ΑΕΙ & ΤΕΙ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ ΤΩΝ «ΑΣΑΕΕ» & ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΩΝ ΤΕΙ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΠΤΥΧΙΟΥ

ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΩΣ ΜΟΝΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ

ΟΥΤΕ ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΔΙΔΑΚΤΡΑ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ

 

ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ

Σύλλογος Φοιτητών Μουσικού

 

Δημοσιεύθηκε στην Κείμενα, Σχήμα Θεάτρου Rrofte, φοιτητικά και χαρακτηρίσθηκε , , , , , , , , , , , , . Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *