Πλαίσιο για το Νέο Πρόγραμμα Προπτυχιακών Σπουδών
Τμήμα Μουσικών Σπουδών Α.Π.Θ.
Το Νέο Πρόγραμμα Προπτυχιακών Σπουδών (ΝΠΠΣ) που προτείνεται φέρνει ριζικές αλλαγές σε πολλά επίπεδα. Η διάρθρωση του προγράμματος είναι: δύο χρόνια Υποχρεωτικών μαθημάτων, δύο χρόνια Επιλογών από τους τομείς και ένα έτος για τα Σεμιναριακά μαθήματα και την Διπλωματική Εργασία.
Πολλά υποχρεωτικά μαθήματα συμπτύσσονται (π.χ. Σολφέζ III με Διεύθυνση I) με τεράστια ύλη και φόρτο εργασίας, δηλαδή 2 δύσκολα μαθήματα του τωρινού προγράμματος, να περνιούνται σαν ένα! Ταυτόχρονα άλλα βασικά μαθήματα δεν περιλαμβάνονται στα υποχρεωτικά, ή δεν αναφέρονται και καθόλου (π.χ. Εισαγωγή στη μορφολογία και ανάλυση, Ενορχήστρωση III και IV).
Οι συμπτύξεις και οι διαγραφές μαθημάτων, παρόλο που φαινομενικά δεν είναι λογικές σε τόσο βασικά μαθήματα, αποσκοπούν στο «βόλεμα» των ECTS έτσι ώστε σε κάθε εξάμηνο να αντιστοιχούν 30 ECTS. Έτσι τα δύο πρώτα χρόνια (Υποχρεωτικά μαθήματα) ισοδυναμούν με 120 ECTS, τα επόμενα δύο (Επιλογές) με άλλα 120 ECTS και το τελευταίο έτος (Σεμινάρια + Διπλωματική) με 60 ECTS. Αυτή η διάρθρωση πολύ εύκολα οδηγεί στον διαχωρισμό του πτυχίου σε bachelor με 240 ECTS [major (Y) + minor (E)] και σε master (Σεμινάρια + Διπλωματική), δηλαδή σε κύκλους σπουδών. Αυτό αποδεικνύεται και από τη δημιουργία τομέων [με τα (ΥΕ) και (ΕΕ) βαφτισμένα σε (Ε)] με στόχο την «εξειδίκευση» (minor) σε κάποιο τομέα. Αλλιώς προς τι αυτή η ανακατανομή ECTS και τομέων;
Είναι ξεκάθαρο ότι βασικός άξονας της αλλαγής του προγράμματος είναι η δομή και όχι το περιεχόμενο του. Στόχος είναι η δημιουργία κύκλων σπουδών όπου η μετάβαση από τον ένα στον άλλο δεν είναι δεδομένη για όλους (αλλιώς γιατί να υπήρχαν;).
Ένα άλλο σημαντικό σημείο του ΝΠΠΣ είναι η θέσπιση του Πιστοποιητικού Παιδαγωγικής & Διδακτικής Επάρκειας (ΠΠΔΕ) , ως προαιρετικού προσόντος και όχι ως αυτονόητου δικαιώματος. Οπότε για να μπορούμε να έχουμε δυνατότητα διορισμού καλούμαστε να παρακολουθήσουμε μια σειρά μαθημάτων, συμπεριλαμβανομένης υποχρεωτικής πρακτικής άσκησης. Με αυτόν τον τρόπο τίθεται υπό αμφισβήτηση το μοναδικό κατοχυρωμένο επαγγελματικό δικαίωμα των καθηγητικών σχολών, όπως η δική μας.
Όλα τα παραπάνω έχουν ως συνέπεια τη δημιουργία αποφοίτων με διαφορετικά πτυχία, καθώς ο καθένας θα έχει διαφορετικά μαθήματα στο Παράρτημα Διπλώματος, ενώ ακόμα και η ΠΠΔΕ γίνεται προαιρετική, καταργώντας έτσι σταδιακά την ενιαιότητα του πτυχίου και τα επαγγελματικά δικαιώματα που αυτό διασφαλίζει. Ο καθένας μας δηλαδή θα διαμορφώνει τον ατομικό του φάκελο ECTS (τον οποίον στο μέλλον θα καλείται να εμπλουτίσει με μεταπτυχιακά, προγράμματα δια βίου μάθησης κλπ., μόνο εάν έχει το προνόμιο της οικονομικής άνεσης φυσικά), και θα αναγκαστεί να ακολουθήσει έναν δρόμο δια βίου κατάρτισης, προσαρμόζοντας τον «φάκελό» του στην εκάστοτε ατομική και βραχυπρόθεσμη σύμβαση εργασίας.
Οι αλλαγές αυτές φυσικά δε θα έρθουν όλες από τη μία μέρα στην άλλη, γίνονται όμως κατανοητές αν κανείς δει τη γενική εικόνα και κατεύθυνση της παιδείας. Έχουμε επίσης το τρανταχτό παράδειγμα του Τμήματος Μουσικών Σπουδών Αθηνών, που στην ίδια λογική πέρυσι άλλαξε το πρόγραμμα σπουδών του διατηρώντας την 5ετία και φέτος το 5ο έτος αποκόπηκε και εγκαινιάστηκε η 4ετία. Για όλα τα παραπάνω, δε δεχόμαστε την υποβάθμιση των σπουδών μας και το Νέο Πρόγραμμα Προπτυχιακών Σπουδών.
